Parasını çalan oğlunu ağaca bağlamıştı! Yargıtay’dan emsal karar
Antalya Kemer’de yaşayan bir çocuk, babasının iş yerine ait olan evdeki parayı izinsiz alarak harcadı.
Oğlunun parayı harcadığını fark eden baba, çocuğunu ormanlık alana götürerek ağaca bağladı. İpin gevşek bağlanmasından istifade eden çocuk, ipleri çözerek polisi aradı ve olay yerine ekibin gelmesiyle kurtuldu.
Baba hakkında “kişiyi hürriyetinden yoksun kılma” suçundan kamu davası açıldı.
Baba, savunmasında parasını izinsiz harcadığı için oğluna kızdığını, uslanması ve parayı aldığını itiraf etmesi için böyle bir yola başvurduğunu, ormanlık alana götürüp ağaca iple bağlayarak uzaktan izlediğini anlattı.
Kemer 1. Asliye Ceza Mahkemesinde yargılanan baba beraat etti.
Yerel mahkeme kararının mağdur oğul ve savcılık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya, Yargıtay 8. Ceza Dairesine geldi.
Daire, sanık babaya Türk Ceza Kanunu’nun (TCK) 109’uncu maddesi uyarınca “kişiyi hürriyetinden yoksun kılma” suçundan ceza verilmesi gerekirken beraatine hükmedilmesini yasaya aykırı buldu ve oy çokluğu ile kararı bozdu.
Dairenin kararında, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun, “bir kimsenin hukuka aykırı olarak bir yere gitmesi veya bir yerde kalması özgürlüğünün kısıtlanması” olduğu belirtildi.
Kararda, aile bireylerine kötü davranma suçunun ise cinsel istismar, kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma, yaralama, tehdit, sövme gibi başka maddelerde açıkça suç olarak düzenlenen eylemlerin dışında kalan çıplak gezdirme, aç bırakma, eve almama, evden dışarı atma, mendil sattırma, sürekli alay etme, korkutma gibi merhamet ve şefkatle bağdaşmayan eylemleri kapsadığı vurgulandı.
Yargıtay 8. Ceza Dairesinin oy çokluğuyla aldığı kararda, sanığın eyleminin, “kişiyi hürriyetinden yoksun kılma” suçunu oluşturduğu gözetilmeden beraatine karar verilmesinin bozmayı gerektirdiği belirtildi.
– İKİ ÜYE, BABANIN EYLEMİNİ “KÖTÜ MUAMELE SUÇU” SAYDI
Dairenin iki üyesi ise sanık babanın eyleminin, TCK’nin 232’inci maddesinde düzenlenen kötü muamele suçunu oluşturduğu gerekçesiyle çoğunluk görüşüne katılmadı.
Karşı oy gerekçesinde, “Sanığın üzerinde tedip hakkı olan oğluna uslanması için alışılmışın dışında bir ceza uygulamış olsa da hürriyeti tahdit kastıyla hareket ettiğinden söz edilemeyeceği, eyleminin TCK. 232/1. maddesinde düzenlenen kötü muamele suçunu oluşturduğu düşüncesiyle suç vasfı açısından sayın çoğunluğun görüşüne iştirak edilmemiştir.” denildi.